Ernest Mawrie, stanowy prezydent BJP, stan Meghalaya (który wybiera się na wybory za kilka dni, 27th luty 2023) wywołał poruszenie w północnych stanach Indii swoimi uwagami na temat jedzenia wołowiny. W wywiadzie podobno powiedział, że jedzenie wołowiny jest normalnym nawykiem żywieniowym i kulturą mieszkańców Meghalaya i regionu północno-wschodniego. „Ja też jem wołowinę… to styl życia w Meghalaya”, powiedział.
Potwierdzając, że w stanie Meghalaya nie ma ograniczeń dotyczących jedzenia wołowiny, powiedział, że stany takie jak Goa, Nagaland są dowodem na to, że BJP nie jest antychrześcijańska.
Najwyraźniej jego wypowiedzi na temat jedzenia wołowiny miały na celu zapewnienie ludzi w Meghalaya, którzy byli w sondażach, że jego partia, wbrew powszechnemu przekonaniu, że jest pro-hinduska, nie jest przeciwna zwyczajom żywieniowym i kulturze mieszkańców Meghalaya i innych północno-wschodnich stanów.
Co ciekawe, premier Modi ma przemawiać na wiecu przedwyborczym w Meghalaya jutro 24th Luty 2023.
Dlatego wypowiedź Ernesta Mawrie na temat nawyków żywieniowych i kulturowej praktyki jedzenia wołowiny w Meghalaya może być postrzegana jako wstęp do wiecu politycznego.
Jedzenie wołowiny jest w Indiach delikatną kwestią. Większość Hindusów uważa krowę za świętość, a jedzenie wołowiny to tabu. Buddyści, dżiniści i sikhowie również nie jedzą wołowiny (dżiniści są ściśle wegetarianami i są przeciwni zabijaniu jakichkolwiek zwierząt). Jedzenie wołowiny jest normalnym nawykiem żywieniowym kilku grup Indian, w tym muzułmanów, chrześcijan i niektórych Hindusów w południowych stanach.
W wielu stanach północnych pojawiło się powszechne żądanie zakazania uboju krów i jedzenia wołowiny.
Konstytucja Indii nakazuje państwu ochronę bydła. Artykuł 48 ust Konstytucja Indii które stanowią część „Części IV Dyrektywy Zasady Polityki Państwa” stanowi, że „Państwo dąży do zorganizowania rolnictwa i hodowli zwierząt zgodnie z nowoczesnymi i naukowymi zasadami, a w szczególności podejmuje kroki w celu zachowania i udoskonalenia ras oraz zakazania uboju krów i cieląt oraz innego bydła mlecznego i pociągowego”.
Ten przepis konstytucyjny, podobnie jak wszystkie inne przepisy w części IV Konstytucji Indii, jest jedynie wskazówką dla państwa jako zasadą przewodnią i nie jest wykonalny w sądzie.
Żądanie wprowadzenia zakazu uboju krów ma długą historię w wielu krajach, w tym w Indiach, Sri Lance, Nepalu i Mjanmie. Obecnie zakaz uboju krów obowiązuje w Nepalu, Birmie, Sri Lance oraz w większości stanów Indii (z wyjątkiem Kerali, Goa, Bengalu Zachodniego, Arunachal Pradesh, Mizoram, Meghalaya, Nagaland, Tripura i Sikkim).
***
