Pistolety, granaty, czołgi i artyleria. To właśnie przychodzi na myśl, gdy wyszkoleni zawodowi żołnierze walczą z wrogami na granicy. Czy to niewypowiedziana, niskiej rangi wojna na granicy indyjsko-pakistańskiej, czy pełnoprawna wojna, taka jak ta na Ukrainie między żołnierzami rosyjskimi i ukraińskimi, użycie broni i amunicji jest warunek sine quo.
Ale nie na granicy indyjsko-chińskiej.
Minister obrony Indii poinformował niedawno parlament o incydencie na granicy w sektorze Tawang w Arunachal Pradesh w dniu 09 grudnia 2022 r. Powiedział: „” W dniu 09 grudnia 2022 r. wojska PLA próbowały przekroczyć LAC w rejonie Jangcy w sektorze Tawang i jednostronnie zmienić status quo. Chińska próba została odparta przez nasze wojska w stanowczy i zdecydowany sposób. Wynikające z tego starcie doprowadziło do fizycznej bójki, w której armia indyjska dzielnie powstrzymała PLA przed wkroczeniem na nasze terytorium i zmusiła ich do powrotu na swoje stanowiska. Bójka doprowadziła do obrażeń kilku pracowników po obu stronach. Pragnę poinformować tę Izbę, że po naszej stronie nie ma ofiar śmiertelnych ani poważnych ofiar”.
Żadnego ostrzału z broni palnej, żadnego użycia bomb, granatów, czołgów itp. przez którąkolwiek ze stron w celu rozwiązania sporów granicznych między dwoma azjatyckimi gigantami o napędzie atomowym. Tylko fizyczna bójka, która niestety zakończyła się kontuzjami po obu stronach. Jednak we wcześniejszym okresie po obu stronach były ofiary śmiertelne Galwana starcia między Indiami a Chinami.
Kontrastuje to z brawurowymi i przypadkowymi ostrzałami na granicy indyjsko-pakistańskiej, które nie oszczędzają nawet niewinnych cywilów w przygranicznych wioskach.
Skąd takie „bez użycia przemocy” zachowanie żołnierzy przeciwnika na granicy indyjsko-chińskiej? Najwyraźniej zasługa tego należy sięTraktat o pokoju i spokojupodpisanej między obydwoma krajami w 1993 r., która stanowi, że „żadna ze stron nie użyje ani nie grozi użyciem siły przeciwko drugiej w jakikolwiek sposób”.
Istnieje jednak niezliczona ilość międzynarodowych traktatów pokojowych (takich jak słynna umowa Shimla z 1971 r. między Indiami a Pakistanem), które zwykle nie są respektowane nawet w takim stopniu, jak obietnica złożona przez nastolatka swojemu przyjacielowi.
Zarówno Indie, jak i Chiny to szybko rozwijające się gospodarki, obie mają bardzo ambitne podejście do swojego miejsca w społeczności międzynarodowej. Z PKB na poziomie 18 bilionów dolarów Chiny są już drugą co do wielkości gospodarką na świecie z dochodem na mieszkańca w wysokości 12,500 3 dolarów. Z drugiej strony Indie są piątą/szóstą co do wielkości gospodarką z PKB wynoszącym 2,300 biliony dolarów i dochodem na mieszkańca wynoszącym XNUMX dolarów. Pokój i stabilność są warunkami wstępnymi wzrostu gospodarczego.
Być może oba kraje uznają fakt, że władza i dominacja wynikają ze wzrostu gospodarczego oraz postępów w nauce i technologii. Rosja potwierdza ten pogląd bardziej niż cokolwiek innego.
***
