Navroz obchodzony jest w Indiach jako nowy rok Parsi.
Kilka osób publicznych życzyło Navrozowi Mubarakowi
Słowo Navroz oznacza nowy dzień („nav” oznacza nowy, a „roz” oznacza dzień).
Dzień Nowruz ma swoje korzenie w perskiej religii zaratusztrianizmu i jest zakorzeniony w tradycjach ludów irańskich. Opiera się na irańskim kalendarzu Solar Hijri i jest obchodzony w dniu równonocy wiosennej 21st Marca.
Jest obchodzony przez różne społeczności od ponad 3,000 lat w kilku krajach Azji Zachodniej, Azji Środkowej, Kaukazu, basenu Morza Czarnego, Bałkanów i Azji Południowej. Obecnie, chociaż jest to w dużej mierze świeckie święto dla większości celebransów i cieszy się nim ludzie różnych wyznań i środowisk, Nowruz pozostaje świętem dla zaratusztrian, bahaitów i niektórych społeczności muzułmańskich.
Navruz został wpisany w UNESCOListy reprezentatywnej niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości w 2016 r. W cytacie czytamy:
„Nowy Rok to często czas, kiedy ludzie życzą pomyślności i nowych początków. 21 marca rozpoczyna się rok w Afganistanie, Azerbejdżanie, Indiach, Iranie (Islamskiej Republice), Iraku, Kazachstanie, Kirgistanie, Pakistanie, Tadżykistanie, Turcji, Turkmenistanie i Uzbekistanie. Nazywa się go Nauryz, Navruz, Nawrouz, Nevruz, Nooruz, Novruz, Nowrouz lub Nowruz, co oznacza „nowy dzień”, kiedy przez około dwa tygodnie odbywają się różne rytuały, ceremonie i inne wydarzenia kulturalne. Ważną tradycją praktykowaną w tym czasie jest gromadzenie się wokół „Stołu”, udekorowanego przedmiotami symbolizującymi czystość, jasność, środki do życia i bogactwo, aby cieszyć się wyjątkowym posiłkiem w gronie najbliższych. Noszą nowe ubrania i odwiedzają krewnych, zwłaszcza osoby starsze i sąsiadów. Wymieniane są prezenty, zwłaszcza dla dzieci, na które składają się przedmioty wykonane przez rzemieślników. Są też uliczne występy muzyczne i taneczne, publiczne rytuały z udziałem wody i ognia, tradycyjne sporty i rękodzieło. Praktyki te wspierają różnorodność kulturową i tolerancję oraz przyczyniają się do budowania społecznej solidarności i pokoju. Są przekazywane ze starszych do młodszych pokoleń poprzez obserwację i uczestnictwo”.
***
