W kraju uruchamiana jest ogólnokrajowa powszechna opieka zdrowotna. Aby się powiodło, potrzebne jest sprawne wdrożenie i wykonanie.
Podstawowe instytucje każdego społeczeństwa pełnią określoną funkcję, a podstawy każdego z tych systemów, czy to zdrowia, czy gospodarki, są takie same. Podstawowym celem systemu ochrony zdrowia jest świadczenie usług zdrowotnych wszystkim członkom społeczeństwa poprzez różne funkcje. Każde świadczenie komuś usługi jest jedynie wymianą ekonomiczną, w której ktoś sprzedaje, a ktoś inny kupuje. Wiąże się to oczywiście z wymianą pieniędzy.
Sprawne funkcjonowanie systemu opieki zdrowotnej musi być jasne, w jaki sposób system będzie finansowany. Skuteczny system opieki zdrowotnej składa się z dwóch elementów. Po pierwsze, w jaki sposób udostępniane są pieniądze na jego sfinansowanie, a po drugie, kiedy środki będą dostępne, w jaki sposób usługi będą świadczone użytkownikowi.
Rozwinięte kraje świata stworzyły unikalny system odpowiadający potrzebom ich narodu. Na przykład Niemcy mają społeczne ubezpieczenie zdrowotne, które jest obowiązkowe dla wszystkich obywateli. Wielka Brytania opracowała własne ramy polityczne dla państwa opiekuńczego. Po drugiej wojnie światowej Wielka Brytania borykała się z problemami społecznymi i finansowymi, dlatego rozwinęła system opieki społecznej, który zapewnia wszystkim obywatelom pięć podstawowych usług. Usługi te obejmują mieszkalnictwo, opiekę zdrowotną, edukację, emerytury dla osób starszych i świadczenia dla bezrobotnych. Ich system opieki zdrowotnej o nazwie NHS (National Health Scheme), będący częścią pięciu wymiarów dobrobytu w Wielkiej Brytanii, zapewnia świadczenie bezpłatnej opieki zdrowotnej wszystkim obywatelom, ponieważ cały koszt świadczenia usługi ponosi rząd za pośrednictwem ściąganie podatków.
Stany Zjednoczone mają instrument dobrowolnego prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego, w którym składka jest ustalana na podstawie ryzyka zdrowotnego, chociaż ubezpieczenie to nie jest obowiązkowe dla obywateli. Singapur opracował medyczne konto oszczędnościowe (MSA), które jest niezbędnym rachunkiem oszczędnościowym, który każdy musi utrzymywać, a pieniądze z tego konta mogą być wykorzystywane wyłącznie na usługi związane ze zdrowiem.
Najważniejszym aspektem każdego rodzaju systemu opieki zdrowotnej w danym kraju jest to, w jaki sposób pieniądze lub fundusze będą dostępne na świadczenie usług zdrowotnych. Po pierwsze, środki te muszą być wystarczające, aby objąć całą populację. Po drugie, gdy fundusze te staną się wystarczająco dostępne, muszą być efektywnie wykorzystywane przy zachowaniu maksymalnej przejrzystości. Oba te aspekty są bardzo trudne do osiągnięcia, zwłaszcza jeśli myśli się o wprowadzeniu podobnego systemu w krajach rozwijających się.
W kraju takim jak Indie nie ma jednego usprawnionego modelu korzystania z usług opieki zdrowotnej. Niektóre usługi są świadczone bezpłatnie w szpitalach państwowych, podczas gdy niektóre grupy obywateli - zwłaszcza grupy o wyższych i wyższych średnich dochodach - mają własne prywatne ubezpieczenie od ryzyka zdrowotnego na pokrycie rocznych wydatków medycznych. Bardzo niewielka część społeczeństwa ma zapewnioną dobrą opiekę rodzinną za pośrednictwem swoich pracodawców.
Jednak większość (około 80 procent) funduszy na wydatki medyczne (w tym dostęp do placówek i leków) jest pokrywana z wydatków bieżących. Stanowi to ogromne obciążenie nie tylko dla pacjenta, ale dla całych rodzin. Pieniądze trzeba najpierw zorganizować (najczęściej są to pożyczki, co prowadzi do długów), a dopiero później można skorzystać tylko ze świadczeń opieki zdrowotnej. Wysokie i rosnące koszty dobrej opieki zdrowotnej zmuszają rodziny do sprzedawania swoich aktywów i oszczędności, a ten scenariusz popycha każdego roku 60 milionów ludzi w ubóstwo. Cały system opieki zdrowotnej w Indiach jest już poważnie obciążony z powodu niedostatku funduszy, infrastruktury i zasobów ludzkich.
Z okazji 72. Dnia Niepodległości Indii, premier Narendra Modi z wigorem ogłosił w swoim publicznym przemówieniu skierowanym do narodu nowy program opieki zdrowotnej dla obywateli w całym kraju, zwany „Ayushman Bharat” lub Narodowa Misja Ochrony Zdrowia. The Ayushman Bharat Program ma na celu zapewnienie rocznego ubezpieczenia zdrowotnego w wysokości 5 lakh INR (około 16,700 100 GBP) około XNUMX milionom rodzin w całym kraju. Wszyscy beneficjenci tego programu mogą korzystać ze świadczeń bezgotówkowych na drugorzędną i trzeciorzędną opiekę zdrowotną dla całej rodziny ze szpitali państwowych i prywatnych szpitali upoważnionych przez rząd w dowolnym miejscu w kraju. Kryteria kwalifikowalności będą oparte na najnowszym spisie ludności społeczno-ekonomicznej (SECC), który służy do określania dochodów gospodarstw domowych poprzez badanie zawodów, a następnie klasyfikację odpowiednich beneficjentów. To stworzyło nową nadzieję dla sektora zdrowia w Indiach.
Zanim spróbujemy opracować krajowy plan ubezpieczenia zdrowotnego dla dowolnego kraju, musimy najpierw zrozumieć, jakie dokładnie są społeczne i ekonomiczne determinanty zdrowia? Różne wymiary zdrowia determinowane są przez wiek, płeć, czynniki środowiskowe, takie jak zanieczyszczenie i zmiany klimatyczne, styl życia spowodowany globalizacją i szybką urbanizacją w krajobrazie kraju. Silnym komponentem, zwłaszcza w krajach rozwijających się, takich jak Indie, jest determinant społeczny uwzględniający dochody osobiste rodziny i ubóstwo.
Osoby stabilne finansowo nie cierpią na niedobory żywieniowe i generalnie są bardziej podatne jedynie na problemy zwyrodnieniowe związane z wiekiem. Z drugiej strony biedni ludzie mają więcej problemów zdrowotnych z powodu złej diety, warunków sanitarnych, niebezpiecznej wody pitnej itp. Dlatego w Indiach dochód jest bardzo ważnym wyznacznikiem zdrowia. Wzrasta liczba zachorowań na choroby zakaźne, takie jak gruźlica, malaria, denga i grypa. Sytuację dodatkowo potęguje zwiększona oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe spowodowana nadużywaniem antybiotyków. Kraj boryka się z pojawiającymi się problemami przewlekłych chorób niezakaźnych, takich jak cukrzyca, choroby układu krążenia i rak. Stają się one główną przyczyną śmiertelności.
Sektor zdrowia w Indiach przechodzi transformację napędzaną przez społeczno-ekonomiczne uwarunkowania zdrowia. Więc nawet jeśli opieka zdrowotna jest zapewniona wszystkim grupom społecznym, jeśli ich dochody nie rosną, a oni nie dostają mieszkania i zabezpieczenia społecznego, to szanse na jakąkolwiek poprawę ich stanu zdrowia są minimalne. Oczywiste jest, że poprawa stanu zdrowia każdego człowieka jest zjawiskiem wielowymiarowym i wieloczynnikowym – zmienną zależną, która zależy od wielu zmiennych niezależnych. Zapewnienie dobrego ubezpieczenia zdrowotnego to tylko jedna ze zmiennych. Inne zmienne to mieszkanie, żywność, edukacja, warunki sanitarne, bezpieczna woda pitna itp. Jeśli zostaną one zignorowane, problemy zdrowotne nigdy nie zostaną rozwiązane, a oferowana opieka zdrowotna nie będzie miała żadnego znaczenia.
Pod Schemat Ayushman Bharat, całkowite wydatki na ubezpieczenie zdrowotne będą oparte na rzeczywistej „składce ustalonej na rynku” stosowanej przez zakłady ubezpieczeń. Aby w pełni zrozumieć koncepcję takiego systemu, należy najpierw zrozumieć, co dokładnie oznacza ubezpieczenie. Ubezpieczenie to finansowy mechanizm dbania o ryzyka związane z daną sytuacją. Gdy towarzystwa ubezpieczeniowe zapewniają „ubezpieczenia zdrowotne”, oznacza to po prostu, że przedsiębiorstwa płacą za usługi zdrowotne na rzecz szpitali za pośrednictwem korpusu, który zbudowały lub otrzymały ze składek wniesionych przez wszystkich wpłacających.
Mówiąc prościej, to właśnie te składki zebrane od dawców są następnie wypłacane szpitalom przez firmę ubezpieczeniową. Jest to system płatnika strony trzeciej. Firma jest płatnikiem i aby zapłacić za usługi musi posiadać odpowiednią ilość pieniędzy. Jeśli więc n osób ma być objętych opieką zdrowotną, to co roku potrzeba x pieniędzy i trzeba wiedzieć, skąd te środki będą pochodzić. Nawet jeśli kwota x jest ustawiona na niską wartość, powiedzmy 10,000 800 INR rocznie (około 40 GBP), populacja Indii poniżej granicy ubóstwa (BPL) wynosi około 400 crores (XNUMX milionów), więc jaka kwota będzie potrzebna na pokrycie tych wielu ludzi każdego roku. To gigantyczna liczba!
W ramach Ayushman Bharat rząd będzie płacił tę kwotę i będzie działał jako „płatnik”, będąc jednocześnie „dostawcą”. Jednak rząd nie będzie miał innego wyjścia, jak tylko podnieść podatki bezpośrednie i pośrednie, które i tak są już bardzo wysokie jak na rozwijający się kraj w Indiach. Tak więc fundusze ostatecznie trafią do kieszeni ludzi, ale rząd stanie się „płatnikiem”. Musi być wystarczająco jasne, że projekt na taką skalę wymaga ogromnych środków finansowych, a także więcej jasności co do tego, w jaki sposób środki finansowe zostaną poniesione bez nakładania na obywateli dużych obciążeń podatkowych.
Kolejnym istotnym aspektem wdrażania i realizacji programu zdrowotnego jest zapewnienie odpowiedniej kultury pracy, w tym zaufania i uczciwości oraz wysokiej przejrzystości. Jedna z podstawowych cech Ayushman Bharat to federalizm oparty na współpracy i współpracy oraz elastyczność dla wszystkich 29 stanów w kraju. Jednostki opieki zdrowotnej będące własnością rządu, w tym domy opieki i szpitale, nie mogą w pełni zaspokoić rosnącej populacji, prywatni gracze mają duży udział w indyjskim sektorze opieki zdrowotnej. Tak więc taki projekt będzie wymagał współpracy i współpracy wszystkich interesariuszy – firm ubezpieczeniowych, świadczeniodawców i zewnętrznych administratorów z sektora rządowego i prywatnego, a tym samym zapewnienie płynnej realizacji będzie ogromnym zadaniem.
Aby zapewnić sprawiedliwy wybór beneficjentów, każdy otrzyma listy z kodami QR, które zostaną następnie zeskanowane w celu identyfikacji danych demograficznych w celu zweryfikowania, czy kwalifikuje się do programu. Dla uproszczenia beneficjenci będą musieli mieć przy sobie tylko przepisany dowód tożsamości, aby otrzymać bezpłatne leczenie, a żaden inny dokument tożsamości nie będzie potrzebny, nawet karta Aadhar. Tylko skuteczne wdrożenie i wykonanie bezpłatnego programu opieki zdrowotnej może wstrząsnąć publicznym systemem opieki zdrowotnej w Indiach.
***
