Zamożność finansowa jest źródłem wpływów w społeczności narodów. Status nuklearny i siła militarna niekoniecznie gwarantują szacunek i przywództwo. Jak każdy pożyczkodawca lub organ udzielający dotacji, Arabia Saudyjska, Katar i Zjednoczone Emiraty Arabskie zadają wiele pytań dotyczących oceny kredytowej, wykorzystania funduszy i stabilności finansowej, które, jak się wydaje, pakistański premier Shehbaz Sharif niechętny (w związku z tym, że jego kraj jest potęgą nuklearną).
Niedawno zadłużony Pakistan otrzymał od Zjednoczonych Emiratów Arabskich linię kredytową w wysokości 3 miliardów dolarów, aby przezwyciężyć obecne trudności gospodarcze. w dniu 12th Styczeń 2023 r., premier Pak Shehbaz Sharif napisał na Twitterze, dziękując szejkowi Mohamedowi bin Zayedowi, prezydentowi Zjednoczonych Emiratów Arabskich i władcy Abu Zabi.
W związku z tym jednak w zeszłym tygodniu w sobotę miał powiedzieć, że „„To hańba, że kraj, który jest potęgą nuklearną, musi błagać i szukać pomocy finansowej''. Shehbaz Sharif powiedział, że krępujące jest dla niego proszenie o więcej pożyczek z zaprzyjaźnionych krajów.
W ciągu ostatnich 75 lat różne rządy pakistańskie, kierowane przez dyktatorów wojskowych i przywódców politycznych, nie potrafiły stawić czoła wyzwaniom gospodarczym i zaciągały duże pożyczki, aby utrzymać system gospodarczy na powierzchni.
Ta sytuacja nie jest wyjątkowa Pakistan tylko kilka krajów w Afryce i Azji stanęło w obliczu tej trudnej sytuacji, na przykład przypadek Sri Lanki jest wciąż świeży w pamięci, kiedy w Kolombo panowała sytuacja zbliżona do niepokojów społecznych, która odsunęła rodzinę Rajapakse od władzy. Przywództwo kraju zwróciło się do społeczności międzynarodowej i rynków finansowych. Indie zapewniły fundusze i pomoc humanitarną w samą porę, aby uratować sytuację, a teraz sytuacja na Sri Lance wydaje się poprawiać.
Tym, co wydaje się jednak wyjątkowe w przypadku Pakistanu, jest narracja jej premiera łącząca bycie „energia atomowa” i potężna militarnie do „łatwości pozyskiwania funduszy”. Mówi się, że powiedział, że „to hańba, że kraj, który jest potęgą nuklearną, musi żebrać i szukać pomocy finansowej” oraz „było dla niego krępujące prosić o więcej pożyczek od zaprzyjaźnionych krajów” ''.
Według wszelkiego prawdopodobieństwa mógł po prostu żałować, że w ciągu ostatnich 75 lat przywódcy jego kraju wykazali taką samą wytrwałość w tworzeniu samowystarczalnej, dobrze prosperującej gospodarki narodowej, jaką wykazywali w uczynieniu z Pakistanu potęgi nuklearnej i finansów kraj nie doszedłby do tego opłakanego stanu. Ale dla niektórych jego wypowiedzi również brzmiały, jakby pochodziły od potężnego średniowiecznego cesarza feudalnego, który oczekiwał, że jego bogaci lokalni sułtani złożą głęboki pokłon i z szacunkiem ofiarują prezenty i pieniądze bez zadawania pytań.
Pakistan przedstawia się jako przywódca świata islamu. Jest jedyną niekwestionowaną potęgą nuklearną w Organizacji Współpracy Islamskiej (OIC) z siedzibą w Dżuddzie, drugiej co do wielkości organizacji międzyrządowej składającej się z 57 państw członkowskich. Jednak rzeczywiste wpływy w świecie islamskim mają kraje takie jak Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Katar, dzięki znacznie większej potędze finansowej i ogólnemu postrzeganiu „arabskiej wyższości” w świecie islamskim.
Na tym właśnie polega problem Pakistanu – status nuklearny i potęga militarna niekoniecznie gwarantują szacunek i przywództwo. Zamożność finansowa jest źródłem wpływów w społeczności narodów. Jak każdy pożyczkodawca lub organ udzielający dotacji, Arabia Saudyjska, Katar i Zjednoczone Emiraty Arabskie zadają wiele pytań dotyczących oceny kredytowej, wykorzystania funduszy i stabilności finansowej, co, jak się wydaje, nie podobało się premierowi Pakistanu, biorąc pod uwagę, że jego kraj jest potęgą jądrową.
Czas się zmienił. Energia jądrowa daje odstraszanie, co oznacza, że inni nie zaatakują cię, ale bogate (niejądrowe) narody niekoniecznie będą się bać i przybiegną na kolanach, składając głęboki pokłon, by zaoferować pieniądze.
Zamożność finansowa jest źródłem wpływów w społeczności narodów. Japonia jest tego najpiękniejszym przykładem. Pakistan musiałby naśladować japońską etykę pracy i system wartości.
***
